Arkadaşlık Sitesi
Arkadaşlık sitesi denilince akla iyi ve kötü günlerde vefanın en güzel örneğinin sergilendiği,ilişkiler zinciri gelir.Günümüzde böyle güzelliklerin yaşanma olasılığı,hayal olsa bile yine de yaşanıyor.Ben arkadaşlık sitesi adına binlerce kez kapı çalanlardan birisiyim...kapansada kapılar birbir yüzüme yine de çalmaya devam edeceğim ömrümün son demine dek...Eğer isterse insan kazanamayacağı kalp,giremeyeceği gönül yoktur.Sevgi,arkadaşlık sitesi,vefa adına.Bu yalan ve kısa süreli hayatta her daim bir dosta ihtiyaç vardır.Ölünüz olur cenazenizi dostlarınızla toprağa verir,acınızı paylaşırsınız.Düğününüz olur,dostlarınızı davet eder,mutluluğunuzu paylaşırsınız.Paylaştığınız her acınız azalır,her sevincinizde çoğalır.Dostluğunuzu sunarken çırılçıplak,göründüğünüz gibi olmalısınız,yüreğinizin sesini duyurup,onur ve de gururu bir kenara bırakmalısınız.Beklentileriniz ne ise öncelikle siz onu karşı tarafa sunmalısınız.Dost kazanmakta bedel ister her bedeli ödemeye razı,arkadaşlık sitesi adına buz tutmuş kalpleri eritmeye hazır mısınız?
İnsanlara hak ettiğinden fazla değer vermek,karşı tarafın negatif yönlerini pozitif hale getirip,mıknatıs gibi kendinize çekerek nötrleştirmek adına ne müthiş bir olaydır.Eğer birilerine arkadaşlık sitesi adına ders vermek istiyor iseniz,vefalı olduğunuzu ona fazlasıyla hissettirin dönüp arkanıza dahi bakmayın...pozitif yönünüz onu mutlaka size getirecektir...
Her duygunun yavan yaşandığı günümüzde, arkadaşlık olgusunun önemini hiç düşündünüz mü? Yüzeysel, menfaate dayanan insan ilişkilerinin yıpratıcılığının yaşattığı iç dünyamızda, bir dost kucağı aradınız mı? Bütün içten duygularınızla yaslanacağınız bir arkadaşa mutlaka ihtiyaç duymuşsunuzdur, Eğer hayatınızda dara düştüğünüzde moraliniz bozulduğunda, yanınızda böyle bir arkadaşınız varsa gerçekten şanslı sayılırsınız.
Eski sevgilim tarafından asosyal olarak nitelendirilen bendenizin arkadaşım diyebileceğim çok az insan var etrafımda. Zaten bir tanesi de uzak bir şehirde yaşamakta. Senede bir kere ya bir araya gelebiliyoruz ya da iki senede bir. Arkadaşlığımızın on bir senelik bir mazisi var. üniversiteye başladığımın ilk günleri birbirimizi farketmiştik.Aynı sınıftaydık ve adaştık. Belki bizi çeken aynı ismi kullanıyor olmaktı, belkide birbirine yakın iki ayrı kentten geliyor olmaktı. Birlikte ne çok şey yaşamıştık. Ailemizden uzakta olduğumuz dönemlerde birbirimizin ailesi olmuştuk. Kah o bana annelik yapmış kah ben ona anne olmuştum, ikimizden birimiz hastayken ya da üzgünken ya da şefkate çok ihtiyaç duyduğumuz anlarda hep birbirimizin yanında olmuştuk. Belkide yaşadığımız şeylerin çok olması nedeniyle mesafeler, iki ayrı uzak kentlerde yaşıyor olmak bunca senedir bağlarımızı koparmaya yetmedi.Oysaki okul yıllarından sevdiğim pek çok arkadaşımın izini kaybettim.
Sevgili arkadaşım hala en yakın arkadaşım oldu aradaki uzaklığa rağmen. En ihtiyaç duyduğum anlarda bir telefon kadar uzağımda olduğunu biliyorum. En az haftada bir kere uzun telefon konuşmalarımızda hasret gideriyoruz. Yine en yakın sırdaşıyız birbirimizin. Kimseyle -ailelerimizle bile- paylaşamadığımız sırlarımızı birbirmize emanet ediyoruz hala.
Sıkıntılı olduğum herşeyi bırakıp kaçmak istediğim anlarda ilk ve tek aklıma gelen yer onun yanı olmuştur hep.Bilirimki beni tek rahatlatacak insan o benim hayatımda, belkide tek sığınağım onun evi.